Wspólnota ALFA w Krakowie

Jacek

Później coś tu dopiszę, bo w tej chwili zastanawiam się nad tytułowym pytaniem.

Jacek

"Miłość nie polega na dokonywaniu rzeczy nadzwyczajnych i bohaterskich, ale na spełnianiu rzeczy zwykłych z czułością" (Jean Vanier)

Proszę Was o włączenie się w dyskusję.

Jacek

Gorąco polecam, bardzo polecam, uważam to za coś niezwykle istotnego
[link widoczny dla zalogowanych]

i jego książka [link widoczny dla zalogowanych]

Jak na razie nie czytałem, ale to o czym mówi Pan Nosowski mocno mnie zainteresowało- kręci mnie to po prostu Mruga

Codzienność- przecież w niej wzrastamy. Trzeba zmienić podejście...

emi

jestem za tym żeby była piękna, nawet gdy czasem jest szara...

A Twoje wnioski Jacku?

Jacek

jak przeczytam książkę to się podzielę wnioskami Kwadratowy

W każdym razie o takim podejściu mówił także św. Josemaria Escriva:

"Naiwnie wypatrujemy Boga w rzeczach nadzwyczajnych, które jednak się nie zdarzają" (św. Escriva)

No właśnie... nawet podczas modlitwy spodziewamy się często "rzeczy nadzwyczajnych" (w znaczeniu przeżyć)

Lucky

"Nie można każdego dnia robić coś wielkiego, ale z pewnością można robić coś dobrego" (przysłowie niemieckie), a "droga do nieba prowadzi przez wypełnianie codziennych obowiązków na ziemi." (Heinrich Pestalozzi)

Weronika · Dołączył: 24 Maj 2009 Posty: 8 Przeczytał: 0 tematów

"Kiedy obudziłem się, rano było. Jasny dzień. Położyłem się wieczorem i obudziłem się rano. Co powiedziałem? Położyłem się wieczorem i obudziłem się rano. Tak powiedziałem. Ech, Gałązko Jabłoni, co ja widzę? Co ja tu widzę wprost olśniewająco? Położyłem się wieczorem i obudziłem się rano. Przecież to jest jedno z najpiękniejszych zdań świata, to jest olśniewające, to jest snop światła w same oczy, w same usta. Jak mogłem tego przedtem nie zauważyć? Ile razy wypowiedziałem to zwyczajne proste zdanie, nie zdając sobie sprawy, nie widząc, ślepy, że to jest przecież cud, opisanie cudu. Ślepy jestem ciągle, ciągle ślepy. Wydaje mi się, że mam tysiąc oczu, ale ile z tego jest zamkniętych i czeka na radosne migotliwe zachwytliwe otwarcie lub, Boże mój, na otwarcie ponure, przerażające, czernią oślepiające, bólem zabijające. Wydaje mi się, że widzę wszystko, całą nędzę i całą wielkość, a nie widzę często, że depczę po cudach moimi gumowcami. Milowymi gumowcami, ale po cudach depczę. To jest przykre straszliwie. Smutne straszliwie to jest. I wstyd mi. Ale ja się poprawię."

[fragm. "Siekierezady - E. Stachury:)]

Hexe · Dołączył: 20 Gru 2009 Posty: 50 Przeczytał: 0 tematów