Wspólnota ALFA w Krakowie

Andrewqwerty100 · Dołączył: 17 Lip 2010 Posty: 2 Przeczytał: 0 tematów

Moim zdaniem nie para nie powinna mieszkać razem przed ślubem.Wtedy może dojść do czystości przedmałżeńskiej.Bo gdy para zacznie mieszkać razem przed ślubem może nie wytrzymać i zrobić coś co nie jest wskazane by zrobić przed ślubem a co można zrobić po ślubie.

cypr1nus · Dołączył: 14 Mar 2008 Posty: 24 Przeczytał: 0 tematów

Widzę, że temat umarł śmiercią naturalną, więc dorzucę kilka swoich uwag w powyższym temacie.
Z góry chciałbym zaznaczyć, że nie chcę nikogo obrazić ani za wszelką cenę przekonać do swoich subiektywnych racji.

Dawno nie czytałem tak wielkich banialuków i kompletnie niedorzecznych argumentów za tym, żeby zamieszkać przed ślubem razem.

Mieszkanie przed ślubem razem, to jest przecież czyta iluzja szczęścia. Ponadto dostajemy na tacy cały wachlarz pokus i problemów.

Ciężko mi czytać opinie, które są sprzeczne z nauczaniem Kościoła Katolickiego, ponieważ zgadzam się z tym co mówi Kościół w 100%. Przyjmowanie prawd Kościoła wybiórczo, na zasadzie: mieszkanie przed ślubem - tak, bo jest super, ale pornografia to już nie, bo jest zła; jest wybiórczym traktowaniem samego Boga, przed czym wielokrotnie przestrzega Pismo Święte. TO JEST GRZECH - jakby ktoś miał wątpliwości (Hexe).

Zostało wspomniane, że trzeba umieć wymienić 10wad drugiej osoby. Z własnego doświadczenia wiem, że nie potrafię porządnie wymienić nawet trzech wad Narzeczonej, ponieważ uważam ją za najwspanialszą Kobietę na świecie. Nie osiągnąłbym tego bez 100% pomocy ze strony Boga.

"Wszystkonaprawiająca miłość" - tak, to jest właśnie definicja miłości Bożej, która jest możliwa do zaznania tylko i wyłącznie z Bożą pomocą.

Ja ze swoją narzeczoną sprzeczam się/kłócę średnio raz na dzień, a poważne draki są raz na tydzień i wcale nie uważam, że z nami jest coś nie tak. Wręcz poznaję ją coraz bardziej poprzez nasze "utarczki słowne".

Jeżeli chodzi o argument wspólnego mieszkania przed ślubem, ponieważ można się lepiej poznać, to w moim przekonaniu jest to totalny absurd! Są sytuacje, których nie da się sprawdzić mieszkając razem, np. czy narzeczona zostanie odprowadzona do domu po zmroku przez narzeczonego, bo jest niebezpiecznie? Nie mówiąc już o sytuacji gdy musi iść np. na piechotę, w śniegu kilka kilometrów, żeby Ją odprowadzić. Czy narzeczony jest w stanie przyjechać w środku nocy, bo narzeczona źle się czuje i trzeba np. kupić w całodobowej aptece leki? A poza tym, będąc narzeczeństwem, jak chcesz udowodnić narzeczonemu/narzeczonej, że ją kochać w inny sposób niż małżonek/małżonka? Przykłady wyłożenia się teorii "zamieszkajmy przed ślubem, bo przecież się kochamy i nie ma w tym czegokolwiek dziwnego" można mnożyć, ale z reguły nie przekona się zwolenników tej teorii. Ponieważ w 99% szukają dziury w całym...

Mieszkanie przed ślubem razem i nie współżycie? Proszę Was! Kto tu się chce okłamywać. Tak się nie da Very Happy

No chyba, że chodzimy po mieszkaniu w kombinezonach astronautów i siedzimy oddaleni od siebie o 5m. Nawet jeśli jakiejś parze się to uda, co jest BAAAAAAARDZO wątpliwe, to dlaczego marnować większość energii na niemyślenie o bujnych kształtach ukochanej, albo o pociągającej muskulaturze chłopaka. Wystarczy nie mieszkać razem przed ślubem. Ale jak to? Przecież łatwiej jest zamieszkać razem. WŁAŚNIE! Chodzi o pójście, wcześniej ktoś już to wspomniał, na łatwiznę. Przepraszam, że z grubej rury.. Tak jak Jezus. On też zawsze chodził na łatwiznę i zawsze popierał półśrodki i drogę na około. Umarł na Krzyżu, bo tak było łatwiej...Ehhh ludzie chcący mieszkać razem przed ślubem, zastanówcie się co zrobiłby Jezus dla waszego dobra? Nie zamieszkał, that's for sure.

21.08.2010 mam ślub z moją najwspanialszą narzeczoną, nigdy nie zamieszkaliśmy razem i jestem z tego dumny. Niezależnie od problemów finansowych, logistycznych i czasowych, umiemy sobie z tym poradzić. Jestem świadomym, dobrowolnym i szczęśliwym głosicielem ruchu: "NIE! dla mieszkania przed ślubem".

Miłej nocy Wesoly

Hexe · Dołączył: 20 Gru 2009 Posty: 50 Przeczytał: 0 tematów

Nie ma sensu pisać na forum, na którym nowe wpisy pojawiają się z częstotliwością 1/miesiąc. Ale skoro ktoś się odniósł do moich wcześniejszych wypowiedzi, to proszę bardzo.

Zaznaczam na wstępie, że raczej trudno będzie mi znaleźć wspólny język z osobami związanymi z Kościołem Katolickim i wiernymi bezwzględnie jego naukom, bo rzeczywiście traktuję je wybiórczo, ale absolutnie nie zgadzam się z zarzutem cypr1nusa, jakoby wybiórcze traktowanie prawd kościoła było tożsame z "wybiórczym traktowaniem samego Boga".Nie wiemy jaki Bóg ma stosunek do problemów naszych czasów, możemy tylko interpretować Pismo i dostosowywać interpretacje do aktualnych spraw. Historia nieraz pokazała, że interpretacje Kościoła niekoniecznie są trafione. Nie zamierzam rozwijać tego wątku ani nikogo denerwować.

PiotrekM

Pozwolę sobie zabrać głos, nie tylko z powodu okazjonalnej trudności w zaśnięciu, spowodowanej między innymi uprowadzeniem mojego roweru. Chciałbym, abyśmy kierowali się prawdziwym obrazem Boga i Kościoła. Dlatego odniosę się do kilku wypowiedzi Hexe.

Hexe · Dołączył: 20 Gru 2009 Posty: 50 Przeczytał: 0 tematów

maciupa

No dobrze. Teraz może o tym co jest okazją do grzechu.

Chodzi mi po głowie takie przekorne stwierdzenie że oglądanie swojej wybranki też jest okazją do grzechu. Grzech oczywiście rozumiany jako pożądliwe spojrzenie na kobietę. Patrząc przecież narażam się na ten grzech.

Zatem lepiej nie patrzyć - a żeby nie było okazji do grzechu spotykać się tylko gdy jest ciemno bo wtedy nic nie będzie widać.

hm... a najlepiej to unikać kobiet ... wtedy też jest okazja do grzechu bo można pożądliwie spojrzeć

jednym słowem iść do zamkniętego klasztoru bo wyrzekamy się wszystkiego co prowadzi do grzechu Wesoly

Ale najlepiej zapytaj się co masz w sercu, jeśli kochasz czystość całym sercem temat mieszkania wspólnie czy osobno przed ślubem będzie nieistotny.. ale to umiłowanie czystości jest łaską o którą trzeba się modlić..

Błogosławieni czystego serca.... albowiem oni Boga oglądać będą!

PiotrekM

Poruszę tylko niektóre wątki, bo dużo tu treści się gromadzi Wesoly

1) Pojawił się problem nieomylności papieskiej. Nie jesteśmy już w podstawówce: pamiętajmy o tym, że dogmaty KK nie były arbitralnymi decyzjami poszczególnych ludzi, lecz wyrazem przekonań kształtujących się w czasie. Często oficjalnemu wyrażeniu dogmatu sprzyjało rozpowszechnianie nieortodoksyjnych poglądów w Kościele lub poza nim. I tak na przykład nieomylność papieska była już uznawanym przekonaniem wśród wielu katolików (a także niekatolików Wesoly

wcześniej, mimo że nie była formalnie ogłoszona. Dlatego w pewnym sensie nie wprowadzono jej w 1870 r. Jej wyrażenie wiązało się z upowszechnianiem myślenia liberalnego, dopuszczającego dowolną interpretację Pisma Świętego oraz kwestionowanie autorytetu Kościoła na rzecz autorytetu jednostki- temu myśleniu Kościół chciał przeciwdziałać. Myślenie takie reprezentuje u nas Hexe, skłaniając do chwalebnego wysiłku apologetyki Wesoly

2) Sposób interpretacji Pisma Świętego przez katolików jest prosty. Czytają, modlą się i interpretują. Kościół oficjalnie odczytał jednoznacznie znaczenie jedynie części Pisma, wystarczającej do położenia fundamentów i życia we wspólnocie. To że poszczególne osoby różnie interpretują ten sam fragment świadczy tylko o bogactwie Biblii oraz różnorodności osób. Bóg potrafi przemawiać do każdego osobiście.
Właściwe odczytanie Biblii poznajemy po owocach (i po zgodzie z nauką Kościoła, jeśli w odnośnie danego fragmentu została ona wyrażona).

3) Błędne interpretacje Kościoła - krucjaty. Gdyby nie było krucjat (w tym rekonkwisty), znaczna część Europy pozostawałaby pod panowaniem muzułmanów, którzy nie zawsze mają tolerancyjne podejście wobec innych religii.
Szerszy problem jest pytaniem czy wezwanie do krucjat było interpretacją Kościoła. Nie znam dokumentów Kościoła, które zalecałyby wojnę jako nieomylny środek do szerzenia prawdy. Krucjaty miały też zróżnicowany charakter, np. wezwanie do wypraw krzyżowych było konkretną decyzją religijno - polityczną papieża, ale jeśli chcemy je oceniać, potrzebujemy wziąć pod uwagę cały kontekst polityczny, religijny i kulturowy XI wieku. W tym kalkulację ile osób zginęłoby w przypadku braku krucjat. Inne krucjaty były inicjowane przez władców, aby zlikwidować jakieś zagrożenie. Gdyby szybko rozprzestrzeniające się idee katarów opanowały Europę i utrwaliły się w niej, to nie mielibyśmy problemu czystości przedmałżeńskiej, bo współżycie seksualne zostałoby uznane za złe, jako pochodzące od szatana.

4) Odnośnie Piotra: w ten sposób można by powiedzieć, że on też był obarczony "naleciałościami" tradycji, bo był przecież Żydem, zachowującym prawo. Bycie blisko Jezusa nie oznacza tylko bliskości fizycznej. Bardziej bliskość duchową. W tym sensie następcy Piotra są w lepszej sytuacji, bo mogą poznać Jezusa w wieku młodszym niż zrobił to Piotr. Stąd przekonanie o konieczności oddalenia Kościoła od Jezusa jest nieuzasadnione.

5) Odnośnie dyspensy nie orientuję się konkretnie: wiem tylko że biskup może nam udzielać czasowego wyłączenia z obowiązywania jakiegoś "przepisu" ze słusznych powodów. Nie jestem pewien czy odnosić się to może do mieszkania razem; na pewno odnosi się np do postów i przyjętych zobowiązań.

Hexe · Dołączył: 20 Gru 2009 Posty: 50 Przeczytał: 0 tematów

Dziękuję za odpowiedzi do moich postów Wesoly

(Ostrzegam, że często zbaczam z tematu i gubię wątki)

********************************************

1.
odnośnie dogmatów........

Co z tego że dogmaty są wyrazem przekonań kształtujących się w czasie? One nie pochodzą od Boga, tylko od człowieka, a raczej od wieeelu ludzi , którzy opowiadali sobie "podania ludowe" z pokolenia na pokolenie i wszystkim na około. To że jakieś 'przekonanie' dotarło do wielu ludzi oraz że było utrwalane przez wieki, nie czyni go jeszcze prawdą.
Z drugiej strony KK nic nie może zrobić. Gdyby ktoś chciał (dopiero teraz!) wycofać któryś z dogmatów (ja bym się ogromnie cieszyła! Very Happy

) to zostałby wyzwany od Antychrystów...
Nie da się walczyć z czymś, co ludzie opowiadają sobie od wieków ... w przypadku dzisiejszego święta opartego na dogmacie Wniebowzięcia NMP, wierzono w to już w VI/VII wieku..... Dobrze by było, gdyby sprawa "Wniebowzięcia" miała taki status jak aktualnie np. objawienia św.Faustyny. Można w nie wierzyć, o ile ma to posłużyć wzmocnieniu naszej wiary, ale można też nie wierzyć. Niestety Pius nie był aż tak łaskawy jak Jan Paweł II. Szantaż emocjonalny też jest skuteczny jak widać.

A jeśli chodzi o treść dogmatu (ja je odrzucam ze względu na błahe okoliczności ich wprowadzenia, a nie ze względu na ich treść) to nie brakuje mi szacunku ani do Maryi jako Matki Jezusa, ani do Papieża, jako głowy kościoła.

To czy Maryja rzeczywiście została uniesiona z powierzchni ziemi do wysokich warstw atmosfery,zwanych "Niebem" nie ma dla mnie znaczenia.(zauważcie jak to jest przedstawiane na obrazach! przecież nie raz już powtarzano że niebo jest stanem duszy a nie tym czymś niebieskim nad naszymi głowami !- jednak dogmat głosi że została wzięta do nieba wraz z ciałem, na obrazach przedstawiane jest to jako uniesienie jej do góry, do chmur...wg mnie odpowiada to tylko dawnym wyobrażeniom....mnie to nie jest potrzebne) .

Wciąż uważam, że dogmaty są nadużyciem, a te które stanowią kość niezgody między nami a protestantami uważam za karygodne. JEDEN Kościół Chrystusowy podzielił się na podgrupki które w dodatku zaostrzają wzajemną niechęć do siebie wprowadzając dogmaty. Dla kogo to miała być przysługa??? Jan Paweł II walczył o jedność a jego poprzednicy... szkoda gadać.

Nie spodziewałam się, że usłyszę dziś na Mszy: "W takim dniu jak dziś powinniśmy pamiętać by czcić przede wszystkim Jezusa, zamiast przesadnie Maryję, ponieważ dla protestantów kult Maryi jest bałwochwalstwem. Powinniśmy o tym pamiętać, by ich nie urazić. "
Bardzo mi się to podobało. Tak jak i miny niektórych wiernych Very Happy

.

Wszelkie próby łagodzenia różnic między poszczególnymi kościołami bardzo mi się podobają, np. takie jakie podjął ten mój ksiądz.

PiotrekM

No to ja też odpowiem, choć nie w tak rozbudowany sposób jak Hexe Wesoly

1.

Hexe · Dołączył: 20 Gru 2009 Posty: 50 Przeczytał: 0 tematów

PiotrekM

A byłaś już Hexe w Kościele starokatolickim? Tam by Cię przyjęli z radością, skoro wyznajesz ich poglądy odnośnie supremacji papieża i dogmatów maryjnych. Nie jesteś pierwsza i ostatnia z myśleniem liberalno - chrześcijańskim. Myślę, że nie powinnaś używać nazwy "my" mając na myśli katolików, lecz "my" oznaczałoby u Ciebie: ja i wspólnota starokatolicka.
Zerknij tutaj: [link widoczny dla zalogowanych]

Hexe · Dołączył: 20 Gru 2009 Posty: 50 Przeczytał: 0 tematów

Nie, nie byłam w kościele Starokatolickim. Nie chcę podporządkować się jednemu (nowemu) wyznaniu porzucając inne. Chętnie bym korzystała dalej z sakramentów KK (spowiedź, Komunia) ale jak widać nie da się w pakiecie "wszystko albo nic".

Nie oczekuję od żadnego wyznania tego, by pokrywało się w 100% z moimi przekonaniami, tylko tego, by nie zmuszało mnie [pod groźbą kary wykluczenia] do akceptowania nieistotnych "prawd", czyli tych które nie dotyczą podstaw wiary. Każde zmusza, nie tylko katolicyzm....do kościoła katolickiego raczej nikt mi nie zabroni chodzić, nie mam zamiaru zmieniać wiary bo moja wiara dotyczy ciągle tego samego.

Ale dziękuję za ciekawą podpowiedź. Mruga