Wspólnota ALFA w Krakowie

Judyta

Witajcie!

W tym wątku chciałabym poruszyć temat naszego zachowania w stosunku do osób żebrzących na ulicy. Jak właściwie mamy się zachowywać kiedy ktoś prosi nas o pieniądze? Czy mamy je dawać każdemu, kto wyciąga po nie rękę?

Przyznam, że w te wakacje miałam z tym ogromny problem, ponieważ mieszkałam przy rynku, więc drogę do pracy pokonywałam na nogach i w rezultacie co chwila spotykałam osoby bezdomne i biedne, które prosiły mnie o pieniądze lub kupienie im czegoś do jedzenia.
Mam miękkie serce, ale gdybym chciała pomóc każdej osobie, która wtedy stanęła na mojej drodze przerosłoby to moje możliwości finansowe... Jednak zawsze w takich momentach przypominają mi się słowa Jezusa z Ewangelii Św. Mateusza.

"Bo byłem głodny, a nie nakarmiliście Mnie. Byłem spragniony, a nie daliście Mi pić. Byłem przychodniem, a nie przyjęliście Mnie. Byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie. Byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie."

I co wtedy? Ogromne wyrzuty sumienia. I paskudne poczucie wstydu.

Jednak z drugiej strony przypominają mi się historie opowiadane przez znajomych o tym, że niektórzy ludzie po prostu bezwstydnie zarabiają na zwykłym ludzkim współczuciu.

Co właściwie z tym robić? Jak zachowywać się w takich sytuacjach?

Jeżeli taki wątek był już poruszany to prosiłabym bardzo o linka do tematu, a jeśli nie - to o wasze spostrzeżenia.

Paweł Zagórski

Bardzo ważna kwestia, mnie się bardzo podoba rozwiązanie jej za pomocą "dziesięciny". Przeznaczamy jakąś część naszej pensji/stypendium/kieszonkowego na ogólnie pojęte szczytne cele. Nie musi to być koniecznie 10%, tylko kwota na którą chcemy i możemy sobie pozwolić. Potem uświadamiamy sobie że:

1. Nie mam środków żeby pomóc wszystkim potrzebującym, nie nakarmię wszystkich głodnych, nie dam pić wszystkim spragnionym
2. Nie jest prawdą że zawsze Ci którzy nas proszą o pomoc są najbardziej potrzebującymi.
3. Często ludzie będący w największej potrzebie wstydzą się prosić o pomoc i odwrotnie

Wtedy nasz wyjściowy problem "Czy dać?" zmienia się w problem "Komu dać?". Problem "Komu dać?" jest (przynajmniej dla mnie) znacznie łatwiejszy, bo nawet jeśli nie wiem, lub nie mam czasu się zastanawiać, to zawsze mogę wesprzeć jakąś organizację której ufam, która za mnie zdecyduje na co przeznaczyć pieniądze. Wiem że czasem trudno odmówić komuś na ulicy pomocy, ale myślę że często jest to po prostu emocjonalny szantaż.

maciupa

Nie daję pieniędzy ludziom żebrającym do których mam wątpliwości że wykorzystają je w sposób niewłaściwy.
Jest duże prawdopodobieństwo że żebrające dziecko musi oddawać te pieniądze komuś kto się na tym bogaci. Z resztą nie tylko dziecko.
Słyszałem że dzienny "utarg" żebrającego dochodzi nawet do 200 zł.

Polecam za to rozmowę z tymi ludźmi, nie traktowanie ich jakby byli ławką czy czymś innym martwym co spotyka sie na drodze. Wiem po sobie że to bardzo oziębia człowieka za to rozmowa uwrażliwia.

Wg mnie można odróżnić kogoś kto żebra bo to łatwy sposób na pozyskanie pieniędzy a tego kto pomocy naprawdę potrzebuje.

Jednak to co mówił Paweł , ludzie naprawdę potrzebujący się do tego nie przyznają

WojciAch

Ja mam wrazenie ze osoby zebrzace są specjalistami w zarabianiu pieniędzy. kieys sobie policzylem ile zarabia dziennie gość który podchodzi sobie do samochdów stojacych na skrzyzowaniu czarnowiejskiej z armi krajoweji i jak tak mi wyszlo ze gość zarabia wiecej niz moj tata i to ejszce bez podatku Mruga

co do dawanie to z jedenj strony zbiera litość dla tych kórzy proszą a z drugiej jak sie z niektorymi pogada i "przycisnie sie ich do muru" to widac ze niektorzy to są spece od zarabiania w taki sposob, pozaym w Krakowie naprawde CIEZKO umrzec z glodu - zwlaszcza ze są rozne jadlodajnie i miejsca gdzie mozna zjesc za darmo. i pomoc dla tych osob jest dobrze zorganizowana (tylk owymaga ona pewnych reguł - trzeźwość - które nie zawsze sa respektowane).

jak dać to dać we właściwe ręce.

Judyta

Paweł Zagórski

seeker

u Dominikanów kiedyś rozdawali takie ulotki właśnie z przygotowanymi informacjami o tych miejscach niestety nie załapałem się bo rozeszły się szybko Jezyk

ale może ktoś doszukał się wersji elektronicznej?

Paweł Zagórski

Znalazłem taką stronę:

[link widoczny dla zalogowanych]

Te informacje nie dotyczą tylko krakowa i chyba wypadałoby też sprawdzić czy są aktualne

forester · Dołączył: 27 Kwi 2008 Posty: 9 Przeczytał: 0 tematów

W najnowszym numerze Tygodnika Powszechnego ( nr 43) na stronie 19 w cyklu Wiara dla dorosłych Paweł Kazanecki OP podejmuje temat "Na czy polega jałmużna?" niestety nie udało mi się znaleźc link do wersji elektronicznej tekstu

Judyta

seeker

dzięki

,
co do jałmużny jeszcze, ostatnio mój brat mi mówił że spotkał na rynku jakieś gościa który prosił na bilet bo coś tam i że do Bydgoszczy musi wrócić a nie ma nawet na bilet itp. no to brat dał mu tam ze złotówkę czy co; pare dni później znowu spotkał tego samego gościa i znowu gość prosi na ten bilet mówiąc to samo, to brat mówi "ja pana znam, pan miał do Bydgoszczy pojechać" to koleś zaczął coś tam się wkurzać i przeklinać itp Jezyk

pewnie nie wszyscy naciągają ale jest ich sporo

Judyta

Poszłam niestety na łatwiznę i nie sprawdzałam każdej placówki "by myself". Zamailowałam do MOPSu, a tam pani poinformowała mnie, że dane zawarte w linku są jak najbardziej aktualne. Nic tylko się cieszyć, że jest aż tyle miejsc, gdzie biedni ludzie mogą poczuć się jak w domu Very Happy

Więc wystarczy tylko przekopiować, wydrukować i ruszyć na miasto Smile

Biedrona

Ja powiem krótko. Nieraz miałem sytuacje z takimi żebrzącymi. Zwróćcie uwagę na coś, na co mało kto patrzy - na buty. Często jest tak, że osoba nie mająca na chleb stąpa sobie po ziemi w butach Nike albo jakichś innych. Sprawa jest prosta, jeśli nie ma na chleb, trzeba mu dać chleb a nie pieniądze. Zdarzyło mi się, że powiedziałem takiemu jednemu gościowi, żeby poszedł ze mną do sklepu a kupię mu jedzenie (chleb i konserwę). I faktycznie poszedł ze mną i podziękował za jedzenie. Nie mówię, że to jest najlepszy sposób, ale jakiś jest Wesoly

Czasem niestety też daje się naciągnąć na coś takiego (przygodę z biletem też miałem, w podobnym wydaniu, że dwa razy ktoś chciał na tą samą podróż, ale za drugim oczywiście już nie dałem:)...

janheski

Hej!

Zgadzałem się z wami w tej dyskusji, ale dzisiaj przeczytałem 6 rozdział Ewangelii wg św. Łukasza i już się nie zgadzam. Bo tam pisze tak:

Łk 6,30a "Dawaj każdemu, kto cię prosi"

To Jezus powiedział. No i koniec tematu. :)

No dobra, ale może mu się wypsnęło, albo tłumacz źle przetłumaczył. No ale:

Łk 6,30b "i nie dopominaj się zwrotu od tego, kto bierze twoją własność."
Łk 6,35b "pożyczajcie, niczego w zamian się nie spodziewając."

Łk 6,38 "Dawajcie, a będzie wam dane. Miarą dobrą, ubitą, utrzęsioną, przepełnioną, wsypią wam do kieszeni. Jaką bowiem miarą mierzycie, taką i wam odmierzą."

A co jeśli w królestwie Bożym wsypywać w moją kieszeń będzie ten żebrak, któremu teraz żałuję dać więcej, bo myślę, że on bogaty? On też mnie tak potraktuje.

Czasem mi się zdarzyło dać sporo na jałmużnę i bardzo wtedy byłem szczęśliwy. Samo dawanie jest trudne, ale potem jest taki pokój i taka radość i taka wolność :):) I nigdy mi nie brakło :]

Jezus powiedział: "Dawaj każdemu, kto cię prosi" i zamierzam Jego słuchać, a nie moich wątpliwości. Kiedyś usłyszałem na kazaniu, że nigdy nie myli się ten kto daje. Może się mylić, ten kto bierze, ale ten kto daje - nigdy.

Jezus tak powiedział, a On jest moim największym autorytetem. Nikt nie ma ważniejszego zdania niż On. On jest moim Królem i Panem. I dał mi wszystko, wszystkie pieniądze jakie mam w kieszeni, mam od Niego. Skoro powiedział, żebym dawał każdemu, kto mnie prosi, to znaczy, że nie braknie mi. Jego jest całe srebro i złoto świata (Ag 2,8).

dżulian

mi kiedyś powiedziano takie zdanie:
lepiej dać się 100 razy oszukać niż nie pomóc naprawdę potrzebującemu....

seeker

tylko popatrz tak - jeśli dasz oszustom 5zł to automatycznie prawdziwi potrzebujący mają o 5zł mniej które mogłeś im dać ... Jezus dał nam rozum żebyśmy go też używali Wesoly

Marianek

No właśnie, ja nie zgadzam się z Jankiem Very Happy

... odpowiedz jest prosta, aczkowliek można by pisać na jej temat długo ... Jeżeli łysy z Huty idący na mecz Cracovia-Wisła podejdzie do Ciebie i powie: "Janku, jestem w potrzebie, porzebuję noża, mógłbyś pożyczyć, no bez niego dzisiaj zginę".

Akurat spełniając bezmyślnie przykazanie: "Dawaj każdemu, kto cię prosi", dałbyś mu nóż?

Bóg dał rozum i dając przykazanie: "Nie cudzołóż" nie chciał powiedzieć, stary nie w cudzym łożu, ale w swoim zawsze Very Happy

... moi drodzy, albowiem powiedziane jest: "Błogosławieni, którzy myślą, albowiem łaską będą napełnieni" ... Jezyk

Biedrona

No ja też uważam, że w takich kwestiach trzeba się kierować rozumem. Jeśli dasz komuś jedyne 5zł które masz przy sobie na piwo, to idąc dalej i napotykając prawdziwie potrzebującego nie będziesz już w stanie mu pomóc.

janheski

No cóż. Dzisiaj minąłem dwóch panów, którzy prosili o jałmużnę i im nie dałem :( I jest mi teraz głupio :(

A ciut przychylając się do argumentów Mariana i jego przykładów nie do obalenia, to może takie rozwiązanie jest odpowiednie:

Dawać zawsze, chyba że nie mam w tym pokoju. Chodzi mi o niepokój w sercu, nie o niepokój 'ciała', które się niepokoi o to, że mi braknie na snickersa. Bo ciało się zawsze niepokoi jak mam coś dać ze swoich pieniędzy :] Ale jeśli nie ma też pokoju w sercu, czyli nie ma 'przekonania' to bym nie czynił, wydaje mi się, że nie miałbym przekonania do dawania noża kibicowi :]

"Kto czyni coś bez przekonania, ten grzeszy." (nie mogę znaleźć tego fragmentu w Biblii :( ale stamtąd go pamiętam :] )

seeker

Jacek

haha

janheski

Chodzi o przekonanie wiary.

michau · Dołączył: 08 Cze 2008 Posty: 14 Przeczytał: 0 tematów

maciupa

zamieszczam większy fragment żeby wiadomo w jakim kontekście to jest:

Jacek